De Oude Kerk is het oudste nog bestaande gebouw van Amsterdam. Op de plaats waar de Oude Kerk staat, stond in de 13e eeuw een kleine houten kapel met een begraafplaats. In 1334 werd Amsterdam een zelfstandige parochie, dat wil zeggen kreeg een eigen pastoor, en werd de Oude Kerk de parochiekerk van Amsterdam. In de tweede helft van de 13e eeuw werd de houten kapel vervangen door een stenen kerk en langzaam steeds verder uitgebreid.
In het begin van de 15e eeuw kreeg het westelijk deel van de stad een eigen parochie: de Nieuwe Kerk. Sindsdien sprak men van de Oudekerks- en Nieuwekerkszijde, wat al snel werd verkort tot Oude- en Nieuwezijde. De Oude Kerk bleef wel de hoofdkerk van Amsterdam. De stadsbranden van 1421 en 1452 hebben de Oude Kerk niet beschadigd. In de Beeldenstorm van 1566 werden de altaren, schilderijen en heiligenbeelden van de Oude Kerk ernstig beschadigd of vernield. Alleen de beelden die hoog genoeg hingen, werden gespaard. Na de Alteratie van 1578 werd de kerk heringericht voor de protestantse eredienst.
