Willem van Oranje werd in 1533 geboren op slot Dillenburg, dat in het huidige Duitsland ligt. Hij ontwikkelde zichzelf van edelman tot leider van de Nederlandse Opstand in de tweede helft van de zestiende eeuw. Aan de hand van propagandamiddelen als pamfletten en strijdliederen streed Van Oranje als voorvechter van het protestantisme tegen het regime van de hertog van Alva en het katholicisme. Zo was het Wilhelmus, het Nederlandse volkslied sinds 1932, ook geschreven als aanmoediging voor de geuzen, de volgelingen van Willem van Oranje.
Deze pagina uit een confessieboek toont aan dat Pieter Hendricksz Beusemaecker op 31 december 1574 veroordeeld werd voor het zingen van het Wilhelmus. In een confessieboek werden bekentenissen van misdadigers en hun veroordelingen opgeschreven en werden de door schouten uitgevoerde verhoren genoteerd. Hieruit blijkt dat Beusemaecker in de Oude Kerk de volgende twee verzen had gezongen: 'Lyedeken beginnen[de] wilhelm van nassouwe ben Ick van duytsche bloet etc.'
Aangezien Amsterdam destijds nog onder Spaans bewind viel, werd het zingen van het Wilhelmus niet getolereerd. Aanhangers van Willem van Oranje werden dan ook vaak hard gestraft. Met Beusemaecker liep het naar omstandigheden goed af. Hij werd ‘slechts’ veroordeeld tot het bidden om vergiffenis en het betalen van de rekening van zijn gevangenschap.
Wil je meer weten over Willem van Oranje? Klik hier voor meer informatie.
Klik onderaan de pagina onder het kopje 'Beschikbare tools' op 'Transcripties' om de letterlijke transcriptie van dit document te lezen.
