In 1806 trouwde Willemina Balk met avonturier Justus Swaving, met wie ze kort daarna naar Berbice vertrok. Kort na aankomst in Berbice is zij in het kraambed overleden. Zo erfde Swaving plantage De Vriendschap.
Justus heeft in zijn boek Swaving's reizen en lotgevallen: Door hem zelven beschreven een passage over zijn bruiloft met Willemina opgenomen. Daarin beschreef hij hoe mensen de spot met het echtpaar dreven:
Een vierkant Amsterdamsch vischwijf, zijnde eene der 28, meestal hoog zwangere bruiden, met welke wij voor de balie stonden, was zelfs onbeschaamd genoeg om midden in deze statige plegtigheid, met de handen in de zijde, en schaterend van lagchen, uit te roepen: "Wat doet die zwarte bloed in de kou?"
