Op vijfjarige leeftijd werd Wilhelmina Markus meegenomen naar Amsterdam. Haar moeder bleef in slavernij achter in Batavia. Hoe het Wilhelmina de eerste twaalf jaar in Amsterdam verging weten we niet. Wel kunnen we in de trouwregisters vinden dat Wilhelmina in 1722 op zeventienjarige leeftijd trouwde met de twaalf jaar oudere Tomas Kronenburg van Zutphen. In 1758 duikt Wilhelmina weer op in de archieven, ditmaal in een akte van notaris Cornelis van Homrigh, om een legaat uit een erfenis in ontvangst te nemen. Uit de akte blijkt dat Wilhelmina's eerste man is overleden en zij inmiddels is hertrouwd en verhuisd naar de Achterhoek. Wat de relatie van Wilhelmina met de notaris is, door wie zij als kind naar Amsterdam was gehaald en waarom ze de erfenis kreeg is niet precies duidelijk.
In de zeventiende en achttiende eeuw leefden vele tienduizenden mensen in gebieden onder het beheer van de VOC in slavernij. Sommige van hen kwamen net als Wilhelmina uiteindelijk in de Republiek terecht.
Bron
Zonder moeder naar Amsterdam
